| . . . . . .ในวงการแบดมินตันบ้านเรานั้น ผมรู้สึกว่าเป็นอะไรที่เงียบเชียบมากเลย ไม่ค่อยได้ยินการแข่งขันหรือเหตุการณ์ ประหลาดๆในวงการแบด หรือนักกีฬาความหวังของไทยเหรียบทอง อชก. ได้ยินแต่ว่า ตกรอบแรกแหงๆ แพ้มาเล แพ้อินโด แพ้จีบ แพ้ญี่ปุ่น แหมๆๆ ดูถูกกันเกินไปแล้ว แต่ก็เจือกตกรอบแรกจริงๆแฮะ อุตสาห์จ้างโค้ชจีนมาฝึกสอน อย่างโหดเหี้ยม ขอใช้ว่าโหดเหี้ยมเพราะเขาว่าโค้ชจีนฝึกหนักจริงๆ อย่างที่เชียงใหม่เขาว่านะมีโค้ชจีนสาม......คน มาฝึกนักกีฬาของเขา วิธีการฝึกก็แปลกๆ แต่จากที่ดูวีดีโอแล้วก็แปลกจริงๆ ฮ่า ฮ่า แค่วิ่งคอร์ดก็วิ่งจริงๆ ม่ายช่าย กระดึ๊บๆ แบบเราๆ เขาว่าช้าไป วิ่งต้องเป็นวิ่ง วิ่งๆๆ วิ่งๆปายๆๆ เขาจะแน้นความแข็งแกร่งของร่างการเป็นพิเศษ โดยมีตารางการวิ่ง ตลอดเป็นกิโล สองขีด และฝึกสารพัดท่าเพื่อให้ร่างกายแข็งแรงและยืดหยุ่น นานๆถึงจะลงสนาม ฮ่า ฮ่า ส่วนตัวผมก็เองก็มีตารางการฝึกเหมือนกัน ทุกวันๆจะฝึกเองจากฝึกจากโค้ชจังหวัด ไม่ได้หนักมาก ลงสนาม 1 ชม. ฝึกหยอดหน้า ตีหลัง จากนั้นก็มากระโดดตบ ช่วงแรก 50 ครั้ง ต่อไปก็ 70 จากนั้นกระโดด 150 ต่อไปไม่ล่อ 200, 300 เหรอเนี่ย !! แต่ก็แปลกแฮะ กระโดดได้จนจบ ค่อยๆทำไปเดี๋ยวก็ถึงเคยทำสถิติไว้กระโดดตบ 100 ครั้งพักแ่สองที ครั้งละ 50 พอครบร้อยโอย จาเป็นลม แต่ก็โอเค ฮ่า ฮ่า ฟิตๆๆ ช่วงนี้ก็ 150 ครั้ง โดดไปเรื่อยๆ ครั้งละ 30 - 40 ครั้ง ก็มีวิ่งคอร์ด ฝึกไปฝึกมายอมรับว่าแกฝึกดี มีแนวทางการฝึกที่ร้าย เห็นผลในการลงสนาม มีวันนึง วันอาทิตย์ไม่มีการฝึก ผมก็ไปเล่นที่คอร์ดพละ ไปคนเดียว แบบโฉบเดี่ยวเลยละ นั่งดูเขาเล่นก็มีคนมาชวนเล่น ตอนแรกยังกล้าๆกลัวๆ เพราะไม่ค่อยได้ลงสนามเท่าไร แหะ แหะ ไปจับคู่กับโค้ชที่นั่น ลงตีคู่ผมนี่เหงื่อตกเลย ตื่นเต้นอีกต่างหาก ตีออกสนามบ่อย สนามกว้างๆยังตีออกอีก เกมนั้นแพ้ !! T_T ต่อมาเขาก็ยังเห็นว่าผมเล่นเก่งอีก จับให้ซ้อมกับเด็กเขา ปรากฎว่า แพ้ !! T_T อีกเพราะๆๆๆ ผมตีออกหลัง เสริฟพลาด ตีออกข้างบ้าง วู้ย ......... !! อะไรกันนักกันหนา สนามตั้งกว้าง อยู่ท่ามกลางฝูงชน และเด็กๆมากมาย ผมโฉบเดี่ยวไปตีกลางสนามแบบเหงื่อท่วมตัว เพราะตื่นเต้น วันแรกแพ้ราบคาบ อาทิตย์ที่สอง คราวนี้ความตื่นเต้นลดลงมาหน่อย ลงตีสบายขึ้นแต่ก็ยังแพ้......อยู่ดี เพราะตีออกแต่ก็เริ่มได้แต้มบ้าง และก็ไปแพ้ลูกเสริฟเขา แบบว่าเสริฟเดี่ยวต้องเสริฟโด่งๆใช่ะปะ ให้ถึงเส้นหลัง แต่ผมเสริฟป๊อก !! เสริฟแป๊ก !! วุ๊ย !! อะไรอีกละ แต่อาการตื่นสนามลดน้อยลง และประสิทธิภาพการวิ่งดีขึ้น แบบว่าวิ่งๆๆๆ จริงๆ แฮกๆๆ วันนี้ก็แพ้อีกละ อาทิตย์ต่อมา ซุ่มฝึกลูกเสริฟ วันละ 100 ครั้ง ฝึกเองครับๆ แหะ แหะ ไปตีอีก ก็โอ้ว ใช้ได้ อาการตื่นสนามไม่มีแล้ว เสริฟดีขึ้น ตีสูสีเด็กหน่อยเริ่มมีชนะบ้าง แต่ส่วนมากก็แพ้ก็ดี T_T ผมไปเจอเด็กคนนึงอ้วนๆ วิ่งไม่เก่งหรอกแต่เขาตีแม่น ตี Sure แพ้ไปซะ 15 - 1 แงงงงงง ทำงัยละ เขาตีมาลงสนาม ผมตีไปเจือกออก ก็คือความแม่นยังไม่มี มีแต่แรง วันนึงๆ ผมตีกับเด็ก 3 - 4 คน ฝึกพิเศษๆ เหอ เหอ แต่เริ่มชินกับสนามบ้างแล้ว แต่ความแม่นยังไม่มี จากนั้นก็หาคนเดี่ยวสิ เพราะใน 7 วันมีแต่การฝึก โอกาสลงสนามเล่นเกมน้อยมาก 1 - 2 ครั้งเท่านั้นเอง ก็เลยไปยังคอร์ดทหาร หาคนมาซ้อมเดี่ยวด้วย เพราะผมไม่มีกลุ่ม ไม่รู้จะหาใครมาดึงขึ้น ได้มาคนนึง เย้ !!!! นัดไว้หกโมงเย็น ก็ลงสนามเลย เช่าชั่วโมง อุ่นเครื่องลุย !! แข่งกัน 5 เกม ปรากฎว่า ..... |
