. . . . . .ช่วงนี้ผมพยายามศึกษาการเล่นแบดมินตัน ผมเล่นเป็นศิลปะ เล่นเพื่อสุขภาพ เล่นอย่างสวยงาม รำไปเรื่อย ฮ่า ฮ่า นอกจากการฝึกซ้อม ผมยังอ่านหนังสือ แล้วก็ดูวีดีโอ ไปดูเขาแข่งบ้าง ไปดูเขาอาบน้ำบ้าง ไปดูเขา...บ้าง หึหึหึ ฮ่า ฮ่า หลังๆนี่ ไปได้ไปดอก ไม่อาวๆ ผมดูอย่างละเอียด ศึกษาการเล่น การวิ่ง การตีลูก การวางไม้ การเตรียมพร้อม ดูนักแบด ระดับโลกอย่าง ซุน จุน, เฮอริยันโต้ อาร์บี้ เป็นต้น ริกกี้เรกเก้ อะไรก็ดู พอหมดยุค ซู่ซี่ ก็มีแต่ดาราหน้าใหม่ๆ โผล่มา ลีลาการเล่นเท่าที่ดู ยังไม่ได้ประทับใจผมเลย ตีแบบตรงไปตรงมา ไม่ได้ลีลา ออกจะตีสบายด้วยซ้ำ เคยคุยกะโค้ช แกบอกว่า สมัยก่อนนั้นนักแบดจะมีอายุ 10 ปีขึ้นไป แต่สมัยนี้ 2 ปีก็หมดแล้ว ไม่เข่าพัง ก็ไหล่หลุด ซ้อมกันยังกับคนบ้า แข่งแล้วได้อะไร ไม่นานก็ร่วงโรย ไม่ร่วงเอง ก็โดนคนสอย แกบอกสมัยก่อนนู้น....... แกยังเคยตีกะเจริญ วรรธนะสิน ตีแบดเขามีลูกเล่น มีศิลปะกว่าสมัยนี้เยอะ ตีสวยงาม ไม่ทื่อๆ เหมือนสมัยนี้ ดูแล้วเซ็ง ก็เออ......แฮะ ลูกเล่นลูกหรอก เท่าที่ดู หาไม่ค่อยเจอ มีแต่ดุดัน ตบๆๆๆ แล้วก็เสียเอง แล้วก็จบเกม เท่าที่ดูจีนจะเหนียว อินโดจะดุ ผมก็ดูวีดีโอ แข่งชิงถ้วยโธมัสคัพ ก็เห็นตีง่ายๆ ซื่อๆ พอได้จังหวะก็ตบนะ ดูไม่สวยงามเท่าไร ตอนนี้ผมกำลังฝึกวิชาไทเก๊ก ??? บางคนงงจะฝึกไปทำซากอะไร ก็แหม......ฝึกไทเก๊ก ได้สมาธิ สามารถควบคุมลมปราณได้ ที่สำคัญคุณจะได้ฐานที่แน่น เคลื่อนไหวนิ่มนวล แต่มั่นคง รู้รุกเป็นรุก รู้รับเป็นรับ มีหนักมีเบา อา............ไฮ้......!!! พึบๆๆ !! ผมลองฝึกจากหนัง ดาบมังกรหยก และก็ไทเก็กปราบมาร แล้วก็หวงเฟยหง ก็อืมๆๆ แฮะๆ สังเกตุการเคลื่อนไหวให้ดี ไม่ว่าจะหมุน จะเดิน กระโดด วิ่ง ก็ยังสามารถทรงตัวอยู่ได้ ไม่เสียหลักเลย อีกทั้งยังสามารถรวบรวมความอ่อน ปล่อยออกมาเป็นหนักได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า บางคนจะหาว่าผมบ้าแหงๆ ก็ไม่รู้นะ ผมทำอะไรแปลกๆ แต่ไม่เดือนร้อนใครดอก... ผมเล่นแบดมินตันเป็นศิลปะ ผมจะรำ ถ้าสโตรกละก็เป็นได้ทะลุกำแพง เออ.........พูดถึงการสโตรก ผมไปแพ้พี่คนนึง แกเล่นมานานแล้วแบบ 15-0 อีกแล้ว แงงงงงงงง...........T_T ผมพยายามหยอดหน้า แต่ไม่สำเร็จ โดนหยอดคืนอีกตะหาก เพราะแกยาวมาก จะชนะพวกนี้ได้ก็ต้องเล่นเร็ว ตีหลังสูงๆ ย้ำสูงๆ ไม่งั้นโดนกระโดดตบหมด ตีสองมุมหลังเข้าไว้ ซ้าย ขวา หยอดหน้าบางครั้ง แล้วก็พยายามวิ่งคอร์ดให้ทัน เผื่อโดนหยอดคืน แต่สำหรับคนอื่นแล้วผมเล่นธรรมดา เพราะเขาตัวไม่สูงมาก โยนเบาๆก็พอ แต่เจอไอ้ที่สูงๆนี่สิ โดนสวนไปอีกมุมเฉยเลย เพราะฉนั้นตีสูงๆ วิ่งไวๆ นะครับ เก็บประสบการณ์มาเล่าให้ฟัง จะได้เป็นประโยชน์กับเพื่อนๆที่สนใจแบดมินตัน บางคนว่าผมบ้าแบดมินตัน ผมไม่ได้บ้า แต่ถ้าผมตั้งใจจะทำอะไรแล้วผมจะทำให้ดีที่สุด บางคนถามผมจะฝึกซ้อมไปถึงไหน จะตีให้เก่งขนาดไหน ผมก็บอกเขาว่า เอาแค่ไม่แพ้ใครก็พอครับ :D